روايت جالب عليرضا بيرانوند از زندگي‌اش در بلژيك

طبق گزارش ها شفافاو به زودي فهميد كه آنچه در ايران “فوتبال” خوانده مي شود ، فرسنگ ها با آنچه در اروپا بازي مي شود فاصله دارد. شايد به همين دليل مشخص باشد كه بسياري از بازيكنان ايراني به اروپا مي روند و مصدوم مي شوند. بيرانوند خود نيز با اين مشكل روبرو شده است. اگرچه او در دوران حرفه اي خود به عنوان بازيكن آسيب نديد ، اما هنگام بازي در فوتبال اروپا دچار آسيب ديدگي شد. اين به دليل نوع مديريت باشگاه ، آموزش و تغيير سبك زندگي متفاوت بود. از طرف ديگر ، فشارها براي ورود به فوتبال اروپا گاهي ممكن است براي بازيكنان آزار دهنده باشد.

براي روشن شدن موضوع ، عليرضا مي گويد: “من فكر مي كنم يكي از دلايل آسيب ديدگي بازيكنان در اروپا اين است كه فوتبال اينجا با ايران بسيار متفاوت است. ما مي خواهيم در ايران حرفه اي باشيم ، اما واقعيت اين است كه تفاوت. در اينجا شما بايد به طور حرفه اي كار كنيد. هنگامي كه تمرينات ناگهان تغيير مي كند ، هر عضله درگير مي شود و گاهي اوقات آسيب مي بينيد. “منظور من اين است كه يك آسيب غيرمعمول نيست.”

ما كارمند هستيم!

در اروپا بازيكنان باشگاه مانند كارمندان هستند. بيرانوند بهترين توضيح را در اين زمينه مي دهد: “اينجا ما 7 صبح در باشگاه حاضر مي شويم. 3-4 بعد از ظهر به خانه برمي گرديم. مثل كارمندان هستيم. در ايران بازيكنان معمولاً دو ساعت از باشگاه و سپس به خانه برويد. اينجا ، اما ما بايد ساعت 7 در باشگاه باشيم. ما با هم صبحانه مي خوريم. تا 10:30 ، ما فيزيوتراپي ، بدن سازي ، ماساژ و غيره را انجام مي دهيم. آموزش از 11: 30 شروع مي شود و پايان مي يابد در ساعت 12.30 بعدازظهر بعد از آن حدود يك ساعت سونا ، جكوزي ، دوش و غيره داريم. ناهار را در ساعت 1.30 بعد از ظهر صرف مي كنيم از ساعت 2.30 بعد از ظهر مي توانيم آزادانه به خانه برويم ، اما بيشتر اوقات بچه ها براي اضافه كردن كار مي مانند. نزد پزشك يا فيزيوتراپيست. “برخي به باشگاه مي روند و وزن مي كنند.”

عضلاتم ديوانه شدند

در ايران اما همه چيز با زمين تا آسمان متفاوت است. معمولاً بازيكنان دير بيدار مي مانند. آنها تا ظهر مي خوابند و بعد از ظهر به تمرين مي روند. گاهي اوقات صبح ورزش مي شود و البته بايد كمي زودتر بيدار شويد. قانوني براي حضور منظم و به موقع بازيكنان در باشگاه وجود ندارد ، زيرا اساساً هيچ استاديوم خصوصي ، استخر و غيره وجود ندارد. عليرضا موافق است: “ما بايد واقعيت را بپذيريم. روزهاي اولي كه خودم به آنتورپ آمدم كار بسيار سختي بود. عضلات من ديوانه بودند. به دليل درد نمي توانم راه بروم. من هرگز اين كار را نكردم” عادت ندارم صبح زود به باشگاه بيايم. “

او مثال جالبي مي زند: “همه چيز در اينجا بر اساس اصول است. بعد از همه بازي ها ، آنها آزمايش هاي مختلفي به ما مي دهند. به عنوان مثال ، تست همسترينگ يا عضلات چهار سر ران. بعضي از بازيكنان درد دارند ، اما آنها نمي گويند كه بازي كند. اگر آزمايشات نشان دهد كه آنها مشكلي دارند ، سريعاً به مربي اطلاع داده مي شود. “وزنه برداري و مواردي از اين قبيل طبيعي است.”

مي خواهيد وارد گينس شويد؟

بيرانوند از روزي كه به بلژيك عزيمت كرد به دليل خوشرويي در كانون توجه قرار گرفت. اين هنوز براي رسانه هاي بلژيك جالب است. مطمئناً هيچ دروازه باني مانند عليرضا نمي تواند توپ را از منطقه خود به نزديك محوطه جريمه بيندازد. به عنوان مثال ، دروازه بان منچسترسيتي اخيراً توپ را به محوطه جريمه حريف پرتاب كرده است ، و اين موضوع ركورد جهاني او در گينس شد ، يا پرتاب بلند نوير به بايرن ، كه به اندازه انتشار عليرضا نبود ، به يك گل تبديل شد موضوع رسانه ها. وقتي از بيرانوند در اين باره مي پرسيم ، او مي خندد و مي گويد: “هم اكنون ، بزرگترين قورباغه در گينس ثبت شده است ، اما هيچ كس براي ضبط پرتاب هاي من نيامده است. (مي خندد)”

جالب اينجاست كه اگر بيرانوند فصل آينده در آنتورپ بماند ، اين باشگاه قصد دارد يك مهاجم سريع جذب كند تا او بتواند از پرتاب هاي بلند عليرضا استفاده كند.