امشب آسمان كوير را نگاه كنيد، ستاره‌اي خاموش شده است

به گزارش مجله روز ، رضا قوي افكر ، روزنامه نگار سابق و دبير انجمن پيشكسوتان مطبوعات ، در يادداشتي به بهانه درگذشت استاد فقيد ، پرويز كردواني ، در اختيار مجله روز قرار داد:

صبح هاي تابستاني دهه 1970 ، هنگامي كه زنگ در به صدا درآمد ، من شك نداشتم كه پرويز كردواني ، پدر بيابان شناسي ايران ، چند خربزه شيرين از مزرعه پدرش در گرمسار برايم ارسال كرده است.

شيريني خربزه هاي مزرعه پدر گرمسار تا صبح زير زبانم ماند تا اينكه خبر غم انگيز سفر ابدي دكتر كردواني ، ستاره درخشان آسمان كوير ايران را شنيدم ، زبانم تلخ شد.

پروفسور پرويز كردواني ، از نظر پدر بيابان شناسي ايران و به زبان پدر جغرافياي ايران ، دوست داشتني ترين ايراني و به نظر من دلسوزترين ايراني كه به خاطر تلاش هايش در بيابان زايي ، آب و حفاظت از جنگل جايزه نوبل دريافت كرد و سرزمين درجه ، در سال 1310 در گرمسار متولد شد. پدرش يكي از صاحبان نام معروف گرمسار بود. پرويز كردواني جوان از موسسه رازي فرانسه فارغ التحصيل شد و بعدها براي تحصيل در بيابان زايي با هدف استقرار در بيابان هاي ايران به آلمان رفت.

اوايل دهه هفتاد ، ساعت 5 صبح ، او با گرمسار مي آمد و از آنجا به حاشيه بيابان مي آمد تا از صحرا ، سرزمين هاي تشنه ، غارت آب و زباله ، كه در آن زمان منشي وزير بود ، برايم بگويد. خدمات اقتصادي روزنامه كيهان ، ارائه آن از زمان سقوط زمين ، از زمان توسعه ايران. در آنجا بود كه او به من گفت چگونه يك تن از زمين هاي ايراني را براي گرفتن دكترا به آلمان آورده است. گزارش سفرهاي من و دكتر كردواني آن روز در صفحه اقتصادي روزنامه كيهان منتشر شد.

دكتر پرويز كردواني عاشق بي چون و چراي ايران بود. شما نمي توانيد زماني را پيدا كنيد كه پزشك از كم آبي ايران پشيمان نشود ، از فرسايش وطن ناراحت نباشد ، به توصيه هاي او در مورد حفاظت از آب و زمين توجه زيادي نداشته باشد و توسعه جنگل ها و زمين ها او هشدار داد كه ديگر حاضر نيست در هيچ كنفرانسي سخنراني كند. او از ناديده گرفتن منابع آب كشور و تخريب خاك خسته شده بود. او به اندازه موهاي خود سخنراني كرد ، كتابي نوشت ، مقاله اي براي حفاظت از آب منتشر كرد ، به زمين رحم كرد و به راهي براي بيابان فكر كرد.

پروفسور پرويز كردواني ، پدر طبيعت و محيط زيست ايران ، فردي زيبا بود كه عمر خود را صرف حفظ آب و خاك ايران كرد. در نود ، هنوز از كمبود آب ايران در آينده نزديك ناراحت است ، چشم هاي تيز نگراني او چهارشنبه شب ، 28 اوت براي هميشه بسته شد. با اندوه فراوان ، همسر و همراه دائمي وي ، فريده گلبو ، روزنامه نگار قديمي و همكار كيهاني سالها و نويسنده سرشناس كشورمان را تسليت مي گويم.

دكتر. كردواني ، دلسوز و مهربان ، در حالي به آسمان صعود كرد كه ايران همچنان از كم آبي ، فرسايش زمين و تخريب مداوم جنگل ها و مراتع رنج مي برد. امشب به آسمان صحرا نگاه كنيد ، ستاره ها رفته اند.

رضا قوي افكر – 28 آگوست 2004

انتهاي پيام