ديگر امكاني براي پذيرش جمعيت بيجاشدگان و آوارگان در ايران وجود ندارد

به گزارش مجله ايراني ، و با تشكر از تلاش هاي كميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان در برگزاري اين نشست و به نقل از پايگاه اطلاع رساني مهاجران خارجي وزارت كشور ، محمودي ، دستيار وزير و مديركل شهروندان و وزارت كشور وي در اجلاس سران و تلاش هايي كه براي تسكين درد پناهندگي انجام شد ، گفت: جمهوري اسلامي ايران با وجود مشكلات اقتصادي و اجتماعي فراوان ناشي از هشت سال جنگ ، تحريم هاي ناعادلانه و اقدامات اجباري يك جانبه ، تاكنون به مرزهاي خود رسيده است. بيش از سهم عادلانه خود در ميزباني و حمايت از پناهندگان. ” شركت كرده و بيش از 40 سال است كه همواره پذيراي تعداد زيادي از پناهندگان بوده است.

وي گفت: بي ثباتي در افغانستان كه امروز شاهد آن هستيم ، محصول دو دهه حضور برخي كشورها به بهانه مبارزه با تروريسم است كه نتيجه 20 سال اشغال ، تخريب اموال ، تخريب زيرساخت ها است. ، فرار مغزها ، جابجايي هاي داخلي و به ويژه ميليون ها پناهنده افغان در خارج از كشور آواره شده اند.

محمودي با اشاره به وضعيت و تحولات در افغانستان گفت: برخي از اعضاي جامعه بين المللي و كميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان (UNHCR) در مورد لزوم پذيرش پناهجويان در مواقع بحراني و اضطراري هشدار داده اند ، اما در عمل و زماني كه بحران پناهندگان فروكش كرده است ، متأسفانه از انگيزه و آنها برنامه خاصي براي دستيابي به راه حل دائمي و بازگشت داوطلبانه پناهندگان ندارند و كشورهاي ميزبان را با مشكلات عديده تنها مي گذارند و نابرابري بين كشورها را در پذيرش مسئوليت هاي بشردوستانه بين المللي عميق تر مي كنند.

وي همچنين تأكيد كرد كه آوارگان افغان آواره به دليل موقعيت جغرافيايي خاص خود جمهوري اسلامي ايران را به عنوان راهي براي كشورهاي اروپايي مي دانند ، اما تا كنون به جمهوري اسلامي ايران كه بيش از سه و نيم ميليون حقوقي و قانوني دارد وضعيت قانوني دريافت غيرقانوني براي جلوگيري از ورود شهروندان به كشورهاي ديگر به منظور رسيدن به كشورهاي اروپايي ، برخورد با گذرگاه هاي غيرقانوني مرز هزينه هاي گزاف و هنگفتي را متحمل شده است و متأسفانه همكاري و حمايت لازم از جمهوري اسلامي ايران صورت نگرفته است. ؛ به نحوي كه كمك هاي بسيار اندك سازمان هاي بين المللي و كشورهاي اهدا كننده تنها 5 درصد هزينه ها و نيازهاي پناهندگان را در سال هاي اخير پوشش داده است ، بنابراين با اين شرايط ديگر پذيرش جمعيت آواره و آواره در ايران امكان پذير نيست.

دستيار وزير و مديركل وزارت امور اتباع و مهاجران خارجي وزارت كشور در پايان سخنان خود گفت: اكنون زمان پاسخگويي جامعه بين المللي به درخواست هاي جمهوري اسلامي ايران فرا رسيده است. در چنين شرايط دشواري. به شرح زير: “

1- در حال حاضر ، درخواست اوليه و فوري ما از جامعه بين المللي اين است كه به علل اصلي پناهندگي و به ويژه ، پايان دادن به درخواست هاي پناهندگي ناپايدار و مولد براي هميشه ، بپردازيم.

2. اقدامات بشردوستانه توسط كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل متحد و جامعه بين المللي بايد توانمندسازي افراد را براي استفاده از حق بازگشت به سرزمين مادري خود از همان ابتداي پروسه پناهندگي جدي بگيرد. افزايش اقدامات بازگشت داوطلبانه براي تشويق ، تسهيل و هماهنگي.

3- توجه بيشتر به “اسكان مجدد در كشورهاي ثالث” به عنوان دومين راه حل براي مشاركت جامعه بين المللي در حل مشكل پناهندگان ، و پناهندگان مقيم ايران توسط كشورهاي ثالث ، به ويژه كشورهاي اتحاديه اروپا ، تقاضاي صادقانه ما براي اشتراك ، افزايش مي يابد. سهميه ورود K ، بار مسئوليت جهاني است.

4- جمهوري اسلامي ايران از كميساريا و جامعه بين المللي مي خواهد تا در ازاي حمايت مستمر از پناهندگان ، حمايت كافي و عادلانه و برنامه اي روشن و مدون براي حل دائمي اين مسئله ارائه دهند.

5. در اين زمينه ، من بر ايفاي نقش متناسب و نه بيش از سهم عادلانه كشورم در اين مسئوليت بين المللي اصرار دارم و از جامعه بين المللي و كميسارياي عالي سازمان ملل متحد در امور پناهندگان مي خواهم كه به آن كمك كرده و آن را از بين ببرند. براي اين كار اقدامات مشخصي انجام دهيد. تقسيم اين اقدام ناعادلانه و جلوگيري از مشكلات بيشتر اقتصادي و اجتماعي براي كشورهايي مانند ايران ، كه ميزبان شمار زيادي از پناهندگان است.

6- جمهوري اسلامي ايران از كليه حمايت هاي محدود ارائه شده ، از هر سو ، با توجه به تحريم هاي غير انساني و در شرايط همه گيري كوويد 19 ، از مشاركت ايران در تأمين هزينه پناهندگان متقابلاً و منصفانه انتظار دارد قدرداني كند. به مسئوليت. در اين راستا ، ما آماده همكاري با كميسارياي عالي پناهندگان سازمان ملل متحد و جامعه بين المللي براي توافق بر سر شيوه اي پايدار و عادلانه هستيم.

انتهاي پيام