از دانلود فيلم ها بترسيم يا نترسيم ؟

به گزارش مجله روز ، مدت ها قبل از آغاز جشنواره فيلم حقيقت ، حدس و گمان هايي در مورد تمايل فيلم سازان به شركت در جشنواره به دليل نداشتن راه ايمن براي محافظت از فيلم ها در فضاي مجازي وجود داشت.

برگزاركنندگان جشنواره ، كه ساير رويدادهاي فيلم را در زمينه مستند بررسي كردند و تصميم به برگزاري آنلاين آن گرفتند ، به سازندگان مستند گفتند كه هيچ راهي مشخص براي جلوگيري از كپي برداري از فيلم ها وجود ندارد ، اما اميدوارند كه در به دليل نبود بازار اقتصادي سودآور در سينما. اين مستند نه تنها به آثار اين دوره از جشنواره لطمه اي نمي زند ، بلكه فرهنگ ديدن نسخه مجاز فيلم ها ، خريد بليط و جذب مخاطب بيشتر را ايجاد مي كند.

در حالي كه نتيجه اين سرمايه گذاري فرهنگي توسط فيلمسازان و مستندسازان در آينده بيشتر مشخص خواهد شد ، اما برخي پيشرفت ها ممكن است در برنامه ريزي و استفاده از خدمات آنلاين در زمينه فيلم سازي مستند مفيد باشد.

يكي از اولين موضوعاتي كه در اولين روز جشنواره فيلم حقيقت ظاهر شد ، ضعف زيرساخت هاي اينترنت در كشور بود كه نشان داد نه تنها در شهرهاي مختلف كشور دسترسي به اينترنت و تماشاي آن به راحتي امكان پذير نيست. فيلم هاي بدون قطع ارتباط ، اما حتي در همان پايتخت ، اين مشكل برخي از بينندگان را ناراحت كرد كه در روز اول ، فيلم هاي جشنواره را در سيستم عامل هاي كمتر شناخته شده مشاهده كردند و اين سرعت پايين ، برخي را مجبور به بارگيري كرد – اگر اين فيلم باشد تا حداقل آنها بتوانند فيلم را راحت تر ببينند.

يكي از مستندسازان اين دوره از جشنواره كه فيلم خود را از سايت مربوط به سايت “خانه جشنواره” بارگيري كرده بود ، به خبرنگار مجله روز گفت كه يكي از همكارانش به تماس گرفت و گفت به دليل سرعت كم اينترنت و قطع شدن مداوم فيلم هنگام تماشاي آن ، آن را بارگيري كنيد تا بعداً به راحتي تماشا كنيد. اين كارگردان از اين مسئله و سهولت بارگيري آن چنان شوكه شده بود كه از بازي فيلمش در سيستم عامل هاي محبوب پشيمان شد. با اين حال ، تاكنون هيچ خبر رسمي از نمايش غيرقانوني و گسترده يك فيلم جشنواره اي منتشر نشده است.

از طرف ديگر ، كساني كه نگران امنيت فيلم هايشان بودند ، ديگران ، تعداد كمي ، معتقدند كه نمايش آنلاين مستندها براي دوره هاي بعدي جشنواره بايد در كنار قسمت فيزيكي وجود داشته باشد.

اين نظرات بهانه اي شد براي جلب نظر برخي از فيلمسازان در پايان جشنواره.

“سينما حقيقت” محل تجمع مستندسازان بود

ميثم صبوحي ، كارگردان مستند “حلب دريا ندارد” وي در مصاحبه با مجله روز گفت: “تمام لطف جشنواره جشن شخصي است.” جشنواره حقيقت گردهمايي سالانه مستندسازان ، فيلم ها و مخاطبان است. اين جو براي مستندها بسيار كم است ، اگرچه امسال گزينه ديگري وجود نداشت و آنلاين بودن بهتر از انجام نشدن آن بود.

وي افزود: اين روش مزايايي نيز داشت و ديدن فيلم ها در محيطي آرام و راحت بسيار جالب بود. حتي مي توانم چند بار آن را ببينم و مجبور نيستم به اتاقي بروم كه نمي دانستم جايي وجود دارد. البته من قبل از تماشاي فيلم هاي ايراني ، هر روز كارهاي بخش بين الملل را تماشا مي كردم كه يكي از جذابيت هاي جشنواره بود.

بستن آدرس هاي IP خارجي غيرحرفه اي بود

تيمور قادري – كارگردان مستند كوتاه “گاندو” – خودش كه در پخش بين المللي فيلم نيز فعاليت دارد گفت: “اين اولين بار بود كه يك جشنواره آنلاين فيلم از زمان شيوع تاج برگزار مي شد و اين يك رويداد حرفه اي ملي براي من بود.” متأسفانه ، پخش آن در خارج از كشور امكان پذير نبود و من سعي كردم نام كاربري و رمز ورود خود را به يكي از دوستان خارج از كشور در پنل جشنواره بدهم ، اما نتوانستم. با اين حال ، من افرادي را مي شناختم كه پول كافي براي خريد بليط فيلم را ندارند و من اطلاعات خود را براي تماشاي فيلم به آنها دادم.

وي با بيان اينكه آدرس IP سيستم عامل ها براي جلوگيري از امكان كپي و تماشاي فيلم به صورت داخلي بسته شده است ، افزود: اگر كسي بخواهد يك فيلم را كپي كند ، مي تواند اين كار را با نرم افزار انجام دهد و غير حرفه اي بودن بستن آن بود IP هاي خارجي “. البته با VIP هايي كه امتحان كردم ، سايت از IP كشور ديگري باز شد.

تيموري ادامه داد: من خيلي موافقم كه بعد از كرونا جشنواره را بصورت آنلاين جشن بگيرم ، زيرا من در كيش هستم و با اين برنامه آنلاين ، بسياري از هزينه هاي من كاهش يافت. اين فوق العاده است و من فكر مي كنم برخي از كساني كه مخالف اين نوع صفحه هستند محافظه كار هستند و نمي توانند با انقلاب ديجيتال سازگار شوند ، در غير اين صورت چرا يك فيلم را روي لپ تاپ تماشا نمي كنيم؟ اگر يك جشنواره فيزيكي باشد ، چند نفر مي توانستند فيلم من را ببينند؟ در نهايت 400 نفر ، اما در نمايش هاي آنلاين مخاطبان بيشتري دارد.

هيچ چيز جاي صفحه را نمي گيرد

محسن اسلام زاده – كارگردان “آلوسان” – ديگري فيلمساز است كه معتقد است هيچ چيز نمي تواند جاي طرح يك فيلم را روي صفحه فيلم بگيرد.

وي گفت: عجيب است كه امسال برخلاف سينماي داستاني ، مستندهاي زيادي توليد شد و كارهاي خوبي به جشنواره آمدند. به همين دليل ، چاره اي جز آنلاين نگه داشتن آن نبود. در حالي كه تماشاي فيلم در سيستم هاي كوچك در صفحه نمايش چندان جذاب نيست ، از نمايش آنلاين آن نيز لذت بردم به دليل تماشاگران بيشتري كه فيلم ها را ديدند و واكنش هاي جالبي كه از آنها دريافت كردم برخي از آنها

“سينماي حقيقت” سينما است ، نه تلويزيون

و در نهايت مهدي شمامدي – كارگردان مستند “هجده هزار پا” – وي ابتدا به وضعيت سكوهاي نمايش فيلم اشاره كرد و گفت: “سكوهايي كه فيلم هاي جشنواره را نمايش مي دهند از نظر زيرساخت بسيار متفاوت هستند و برخي از آنها بيشتر هستند شناخته شده در ميان مردم “. اما همه آنها اشكالاتي دارند كه اجازه كپي غيرقانوني را مي دهد و من گزارشات زيادي درباره بارگيري فيلم داشتم ، حتي يكي از مخاطبان فيلم من پيامي را در اينستاگرام ارسال كرد كه من فيلم را براي آن بارگيري كردم تجسم بعدي آن

وي افزود: “حقيقت بزرگ درباره جشنواره حقيقت اين است كه موفقيت آن به دليل محل برگزاري آن است. اين جشنواره محلي براي جلسات فيلمسازان و مستندسازان بود. همه اينها فضاي بهتري ايجاد مي كند و” حقيقت “به شدت به اين مكان احتياج دارد. بسياري از پروژه هاي بزرگ سالهاي بعد در همان محل جلسات انجام شده اند. همكاري هاي بسياري از اينجا آغاز شده و بسياري از مضامين در اين پاتوق طراحي شده اند ، كه ديگر وقتي جشنواره آنلاين مي شود.

وي ادامه داد: از طرفي نمايش آنلاين كار خوبي بود زيرا علاقه مندان به مستند از شهرهاي ديگر دسترسي راحت تري به فيلم هاي جشنواره داشتند. هنوز هم فكر مي كردم مخاطبان جشنواره آنلاين افزايش پيدا كنند و مردم به فيلم ها دسترسي داشته باشند. از آنجايي كه من دو سال از جمله سال گذشته در راس جايزه تماشاگران بودم و مي دانستم پر بيننده ترين فيلم 1200 بيننده دارد ، انتظار مي رفت امسال هفت يا هشت برابر شود ، اما با يك حساب ساده ، متأسفانه فقط 2.5 برابر است. ما مخاطبان را افزايش داده ايم ، و با اين رقم ارزش اين را ندارد كه بتوانيد فيلم ها را در اندازه كوچك (سينماي خارج از صفحه) به صورت آنلاين نمايش دهيد.

شمحمدي كه در اين دوره از جشنواره به عنوان اولين برنده جايزه شهيد آويني انتخاب شد ، تأكيد كرد: نبايد فراموش كنيم كه سينما حقيقت است ، سينما و تلويزيون نيست. اين سينما نيست كه كسي فيلم ببيند ، چاي بخورد و با هم باشد. خوب است كه پاتوق فيلم را واقعي نگه داريد.

وي در پاسخ به اين سال كه آيا شكايتش بيشتر از كپي برداري از فيلمش است ، گفت: “من با سرقت مستند خود مشكلي ندارم زيرا در خيابان تماس گرفتم كه مستند دارم ، آن را ندارم. هيچ كس خريد نمي كند “. درباره مستند هنوز چيزهاي زيادي براي دانستن وجود دارد. وقتي مردم مستند را دوست دارند و حاضرند هزينه بليط را پرداخت كنند و براي ديدن آن به سينما بروند ، بايد نگران توزيع و سرقت غيرمجاز فيلم هايمان باشيم.

انتهاي پيام